Αλιθέρσης, Γλαύκος

(Λεμεσός 1897 – 1965).ψευδώνυμο του ποιητή Μιχάλη Χατζηδημητρίου. Σπούδασε στην Αθήνα φυσική αγωγή και εγκαταστάθηκε έπειτα στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου απ’ όπου και επαναπατρίστηκε λίγα χρόνια πριν από τον θάνατό του. Έργα του: Κρινάκια του γιαλού (1921), Οραματισμοί του Εωσφόρου (1923), Απλή προσφορά (1929), Θερισμοί και οργώματα (1939), Μυστικός δείπνος (1944), Μαθητικά τετράδια (1957), Προσμαρτυρία (1958) –όλα αλεξανδρινές εκδόσεις– και Αρμογή αιώνων και στιγμών (Λεμεσός, 1964) κ.ά. Το 1938 εξέδωσε την Ιστορία της Νέας Ελληνικής Λογοτεχνίας, έργο χαρακτηριστικό των κριτικών ενδιαφερόντων του. Εκτός από τις ποιητικές συλλογές που προαναφέραμε, έγραψε τον Πύργο της Βαβέλ και την Αροδαφνούσα, ποιητικές τραγωδίες (Αλεξάνδρεια, 1937), καθώς και μερικά διηγήματα και κριτικές μελέτες, με πιο αξιόλογες εκείνες για τον Βασίλη Μιχαηλίδη (1957), τον Ν. Νικολαΐδη (1958) και τον Μιλτιάδη Μαλακάση (1961), που κυκλοφόρησαν με τίτλους τα ονόματα των αντίστοιων λογοτεχνών. Έγραψε επίσης το δοκίμιο Το πρόβλημα του Καβάφη (1934) και μετέφρασε τα άπαντα του Άγγλου ποιητή Ρ. Μπρουκ (1925).